☆★☆ عشق شیطونک☆★☆

 

در آسمان آبی چشمان مست تو

دیریست ، ابر تار تنفر نشسته است

دور از تو مانده ام ، و چنین تلخْ زندگی

قلب مرا چو شاخه ی خشکی ، شکسته است

دیریست ، دست گرم تورا دستهای من

چون کودکی نحیف ، در آغوش خود ندید

از دشت پر ز لاله ی لبهای سرخ تو

لبهای خشک و بی رمقم ، بوسه ای نچید

در سایه سار سرو و صنوبر ، میان باغ

دنبال هم دویدنمان ، آرزو شده

دنیای من ، که پایه ی آن خنده های توست

با اخم تلخ و پر شررت ، زیر و رو شده

در زندگی بجز تو امیدی به دل نبود

جز در کنار تو ، به افق رهسپر شدن

دستت گرفتن و ز لبت بوسه خواستن

با خنده ی قشنگ تو ، زیر و زبر شدن

هر چند دست گرم تو از دست رفته است

گرمای عشقت از دل عاشق نمی رود

این عاشق سپرده دل بی نوای تو

تا زنده است تمام وجودش فدای تو . . .